Dit jaar worden er wereldwijd 1,2 biljoen digitale foto’s gemaakt volgens onderstaande grafiek. Vooral via smartphones.

Laten we ervan uitgaan dat 50% van deze foto’s ook op de cloud (lees datacenters) wordt opgeslagen. Kan iemand het carbon footprint equivalent van deze digital footprint berekenen?

Niemand staat er blijkbaar bij stil dat onze geconnecteerde smartphones de stille energievreters van de toekomst zijn. En dat heeft niets met hun batterij te maken.

De vakantie eindigt zoals ze begonnen is. Met stakingen …

Tijdens de vakantiemaanden in Zaventem, in oktober bij de spoorwegen. En bij bpost.

“Niet instappen” klinkt het ook bij buitenlandse burgers en investeerders.

Stakingen? Het verdriet van België …

… soms vertellen ze prachtige waarheden. Gisteren was het weer zover.

“Het is niet omdat je uw beste spelers in de ploeg zet dat je uw beste ploeg hebt”.

Een pleidooi voor complementariteit en diversiteit. Toepasbaar op elk team; in sport, jeugdbeweging én bedrijfsleven.

Frank Raes zat erbij, keek en luisterde ernaar.

You have 2 years to find and read this! Interesting infographic about the lifetime of posts on various social networks (without additional investment) and some tips on how to extend the lifetime.

I ‘ve read the original article 2 days ago on linkedin but can’t find it back anymore …

Bij een feestdag horen geschenken maar welk geschenk ligt er vandaag klaar voor alle Vlamingen? Bij deze een geschenk van iedereen voor iedereen …

11 juli vieringen. Overal ten velde vind je vandaag weer allerlei festiviteiten. In steden, gemeenten, verenigingen en bij vele groepen Vlamingen wordt deze datum jaarlijks aangegrepen om bij elkaar te komen en naar elkaar te luisteren. Vlaanderen viert feest maar elke Vlaming viert feest op zijn of haar manier. De ene speecht, de andere zingt, nog iemand eet of drinkt. Ambtenaren vieren de feestdag met een verlofdag maar aangezien Vlamingen noeste werkers zijn viert de meerderheid vandaag deze feestdag met een stakingsvrije werkdag. Kortom, we bewijzen vandaag alweer onze éénheid in bescheiden- en verscheidenheid. Want ééndracht maakt macht is iets wat de Vlaming nooit echt in de mond heeft durven nemen. We praten weliswaar dezelfde taal en behoren tot dezelfde cultuurgemeenschap maar met zijn allen onvoorwaardelijk hetzelfde denken en doen ligt blijkbaar nog steeds niet in de volksaard. Op dat punt kunnen we allemaal iets van de Limburgers leren …

Historisch hebben we echter bewezen dat we ons wel degelijk achter één vlag kunnen scharen en met een plan ten aanval kunnen trekken en daadwerkelijk onze krachten kunnen bundelen. Dat is immers de geest van 11 juli die juist daarom sinds 1973 de Feestdag is van de Vlaamse Gemeenschap. Op 11 juli 1302 versloegen milities van de Vlaamse steden en gemeenten aan de Groeningekouter bij Kortrijk een leger van Franse ridders te paard. Daar bovenop zorgde Hendrik Conscience met zijn Leeuw van Vlaanderen voor een leuke laag romantiek rondom deze eeuwenoude Guldensporenslag. En zo roept deze dag bij elke Vlaming jaarlijks dezelfde emoties op; een overwinning tegen de Fransen en –bij uitbreiding- tegen de Franstaligen. Een jaarlijkse herinnering aan het onafgewerkte (con)federale België dat in 1830 alleen maar kon ontstaan omdat de grotere ons omringende landen er niet langer voor wilden vechten. Weinigen lijken echter te onthouden dat op 11 juli 1302 Vlamingen samen ten strijde trokken, hun kerktorens en belforten verlieten om samen te werken rond een gemeenschappelijk doel. Wanneer gaan we nu eindelijk beseffen dat op 11 juli 1302 de Vlamingen streden voor hun welvaart en welzijn in plaats van tegen de Franstaligen?

James Freeman Clarke stelde ooit “A politician thinks of the next election. A statesman, of the next generation” en daarmee is bewezen dat Gaston Geens eerst en vooral een staatsman was en vervolgens een politicus. Meer dan een generatie geleden, in 1982, startte deze eerste minister-president van de Vlaamse regering met DIRV de derde industriële revolutie in Vlaanderen op en daarvan plukken we vandaag nog steeds vele vruchten. De omstandigheden waren weliswaar makkelijker; de eerste federalisering van België was juist achter de rug en alle Vlamingen wilden samenwerken rond één gemeenschappelijk project en aantonen dat zij hun toekomstige Vlaamse welvaart, economische activiteit en werkgelegenheid konden waarborgen. “Wij zullen moeten bewijzen dat wij, wat we zelf doen, beter doen” klonk het en er werd handig ingespeeld op de vernieuwing van het industrieel weefsel naar nieuwe technologieën. In Gent rezen de Flanders Expo hallen en de Flanders Technology beurs uit de grond, in Leuven onstond IMEC, GIMV werd opgezet en jaren later kreeg Gaston Geens terecht zijn standbeeld in Aarschot. Hij was er immers in geslaagd een Vlaamse vlag te planten en het Vlaamse volk te laten samenwerken rond een gemeenschappelijk project.

De huidige Vlaamse regering heeft het iets moeilijker dan haar eerste voorgangers onder leiding van Gaston Geens. Na meer dan een generatie hebben we immers nog steeds niet de juiste staatsvorm gevonden voor dit kleine landje rond Brussel. De wereld is intussen razendsnel globaal en digitaal geworden, Vlaanderen heeft evenveel inwoners als de stadsstaat Singapore en evenveel vierkante kilometers als Los Angeles Metropolitan Area. De media werden bovendien snelle en populistische social media waar men graag garen spint uit het uitvergroten van een onpopulaire maatregel, een ongelukkige uitspraak of het doorlichten van ongunstige besluiten. Weinig aandacht voor het toelichten van projecten die een volk kunnen samenbrengen rond een gemeenschappelijk doel. Beleidsmakers worden dus in reactieve of negatieve modus geduwd en niet geholpen bij het proactief en positief uitbouwen van een dragend project.

Nochtans is deze Vlaamse regering zeer actief en druk bezig op vele fronten. Maar ik ben ervan overtuigd dat velen nog niet door hebben wat de vlag is waar men voor staat en wat de weg is die men dagelijks gaat. In september 2015 werd een VISIE2050, een langetermijnstrategie voor Vlaanderen, op punt gezet. Deze toekomstvisie toont het Vlaanderen dat we wensen voor de volgende generatie: een sociaal, open, veerkrachtig en internationaal Vlaanderen dat welvaart en welzijn creëert op een slimme, innovatieve en duurzame manier en waarin iedereen meetelt. Met “You’ve got to think about big things while you’re doing small things, so that all the small things go in the right direction” wordt Alvin Toffler letterlijk en terecht geciteerd in deze visietekst. Maar juist hier wringt het schoentje; er wordt te weinig een verband gelegd tussen de visie en de dagelijkse uitvoering. Daardoor wordt de indruk gewekt dat iedereen opereert binnen het eigen domein en op eigen houtje. Niets is echter minder waar.

Er is dus behoefte aan één duidelijk signaal. Eén eenvoudig geschenk waar gans Vlaanderen op wacht op deze Vlaamse feestdag. Zoals we ooit DIRV kregen hebben we nu meer dan ooit behoefte aan een vlag en een plan; een kapstok waar we al onze acties aan ophangen en via dewelke we consistent communiceren. Zodanig dat het voor iedereen duidelijk wordt waar we voor gaan en waar we voor staan. Een stevige vlag en een stevige kapstok die door media, oppositie en sociale partners niet onderuit wordt gehaald maar mee wordt gedragen.  En die de volgende generatie met hetzelfde enthousiasme kan nalezen op Wikipedia zoals de huidige generatie het doet met DIRV.

In Vlaanderen komen de grondstoffen al lang niet meer uit de grond maar bevindt onze grondstof zich op 1,5 en 2,0 m boven de grond; onze handen en onze hersenen. Juist daarom denk ik dat Smart Flanders of Slim Vlaanderen het juiste geschenk zou kunnen zijn van de Vlaamse regering aan de Vlaamse bevolking op haar feestdag. Op die manier worden de vlag en de kapstok eindelijk duidelijk. Deze regering kan wel degelijk welvaart en welzijn creëren op een slimme, innovatieve en duurzame manier in een sociaal open, veerkrachtig en internationaal Vlaanderen, waarin iedereen meetelt. Maar deze regering kan het niet alleen. Er dient een samenwerkingsmodel te ontstaan dat verkokering en oppositie overstijgt. We kunnen tevens zorgen voor een unieke beweging van optimisme, wil voor verandering en duurzame vooruitgang binnen alle lagen van de bevolking en tegelijkertijd Vlaanderen positioneren als één dynamisch en leefbaar stadsgewest in het centrum van Europa.

Smart Flanders kan in het buitenland gebruikt worden om Vlaanderen als één merk en een sterke regio te positioneren. Daarnaast kunnen bestaande initiatieven en clusters hier probleemloos aan opgehangen en mee geassocieerd worden. De recente maatregelen klinken plots als Smart Energy, Radicaal Digitaal wordt Slimme Overheid, Smart Health, Smart Logistics, Slimme Mobiliteit, Smart Cities, Smart Ports …. en het zal snel duidelijk worden dat er in Vlaanderen meer gebeurt dan we allemaal denken en dat de strategie daadwerkelijk wordt uitgevoerd. Volgens een weldoordacht en georchestreerd plan.

Mijn grootvader sprak steeds over “Arm Vlaanderen” maar met dit geschenk zullen onze kleinkinderen spreken over “Slim Vlaanderen”. Zoals 60 jaar geleden de wereldtentoonstelling mijn ouders inspireerde en Flanders Technology voor mij 30 jaar geleden een catalysator was in mijn denken en doen zo heeft de huidige generatie recht op –en behoefte aan- haar vlag. Uit goede bron weet ik dat niet alleen politici maar ook middenveldorganisaties en media bereid zijn hieraan mee te werken tijdens het nakende parlementair reces. Op die manier kan er -2 jaar na het aankondigen van de VISIE2050- op de volgende septemberverklaring van de minister-president eindelijk een DIRV 2.0 met een breed draagvlak in gang gezet worden. Deze keer wordt het echter geen derde industriële revolutie in Vlaanderen maar een Digitale en Internationale Remake van Vlaanderen.

In afwachting alvast mijn geschenk. De websites www.slim.vlaanderen, www.smartflanders.be, www.smartflanders.eu, www.smartflanders.org, www.smartflanders.net liggen vast en wachten op inhoud. Ze zijn gratis beschikbaar maar kunnen slechts gebruikt worden voor een plan dat door alle Vlamingen gedragen wordt en dat ten dienste staat van alle Vlamingen, van de huidige en toekomstige generaties. Want alleen een keiharde en georchestreerde samenwerking rond één Vlaams socio-economisch project kan zorgen voor de welvaart en het welzijn van alle Vlaamse burgers. First things first in Smart Flanders.

Werk ze, feest ze!

Bruno Segers – Voorzitter Flanders Investment & Trade

(Deze bijdrage verscheen sterk verkort -netjes gefileerd tot een filet pur- en onder een andere titel op 11 juli 2017 in de opiniepagina van De Tijd)

Wat gaat de tijd snel. Het is intussen 3 jaar geleden maar de problematiek rond privacy en Own Your Own Data #OYOD is actueler dan ooit.

Internet giganten zijn dominante digipolisten geworden die onze persoonlijke gegevens zonder enige rancune vermarkten ‘at the speed of light’ bij gebrek aan een afdwingbaar wettelijk kader. Er zijn er zelfs die zeggen dat onder het motto van disruptie alles toegelaten is en dat regulering een achterhaald begrip is. “In US they innovate, in China they copy and in Europe they regulate”. Daarnaast is het evenwicht tussen security en privacy brozer dan ooit.

In het verleden waren we te tolerant over de islamisering van onze samenleving. Met alle gevolgen vandien; gelijkheid van man en vrouw, vrijheid van godsdienst etc … worden vandaag blijkbaar terug in vraag gesteld.

Als we nu even tolerant zijn aangaande de digitalisering dan ziet het er niet goed uit voor een aantal andere basiswaarden uit onze hedendaagse samenleving. Privacy en vrije markteconomie behoren dan bvb. definitief tot het verleden.

Biometrische gegevens (zoals irisscan of fingerprint) opslaan op de eID opent de deur voor het verhandelen van deze meest cruciale persoonlijke gegevens door “betrouwbare” of criminele digipolisten en versterkt alleen maar hun dominante posities.

Mensenhandel of slavernij is zo goed als volledig uit de wereld gebannen maar ipv samen op zoek te gaan naar een afdwingbaar wettelijk kader zetten we -met veiligheid als excuus- op deze zondagse ministerraad de deur nog meer open voor de beursgenoteerde en niet-beursgenoteerde digitale mensenhandelaars. De cashberg van deze bedrijven neemt trouwens toe aan hetzelfde tempo als de schuldberg van sommige landen. Om maar even aan te duiden wie de wereld vandaag écht domineert.

IrisPact bestaat niet meer maar het werd wel uitgesproken als “I Respect“. En dat respect verdient ieder van ons aangaande zijn of haar identiteit. Iets meer respect dus voor het individu en wat minder respect voor de technology providers en de cybercriminelen.

PS een foto hoort thuis op een identiteitskaart en een irisscan en/of een fingerprint hoort inderdaad thuis op een digitale identiteitskaart maar zolang de digipolisten niet aan de ketting liggen en cybercrime niet onder controle is hebben dit soort alleenstaande nationale maatregelen geen enkele zin. It’s a global digital world. Kijk uit voor Islamisering 2.0!